21 Aralık 1954'de Manisa İli'ne bağlı Koldere Kasabası'nda doğdu. Bir çiftçi ailesinin çocuğuydu, İlkokulu Cumhuriyet İlkokulunda, orta öğrenimini Saruhanlı İlçesi'nde tamamladı. Daha sonra Ankara'ya giderek Tapu Kadastro Okulu'nu bitirdi ve Tapu Kadastro Müdürlüğü'nde çalışmaya başladı. Çalıştığı yıllarda Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü'ne devam etti ve mezun oldu.

İbrahim Levent bu yıllarda, Devrimci Yol hareketi içindeki aktif konumuyla Ankara'da yakından tanınan ve sonsuz güven duyulan bir devrimciydi.

Annesi-babası anlatıyor:

"Biz, anne-baba olarak kendi evladımıza bir zarar gelmesin, üzücü olaylar yaşamayalım diye her zaman İbrahim'e sabırlı olmasını, bu tür davranışlardan uzak durmasını öğütlediğimizde hemen bize karşı çıkar, 'birazcık ülke sorunlarını görün' derdi. Çıkmaza giden bu durumdan birazcık rahatsız olan tüm kesimlerin olaya sahip çıkması gerektiğini söyler, hele bu kişilerin biz, anne ve babası olmamız nedeniyle daha çok sahip çıkmamız gerektiğini vurgulardı."

İbrahim Levent anlatıyor:

"Çok saygıdeğer anneciğim, babacığım ve sevgili kardeşim, Satırlarıma iyi olmanız dileğiyle başlıyorum... Bizim merak edecek herhangi birşeyimiz yok. Asıl merak edilecek, halkın durumu. Son zamlardan sonra hayat daha bir yaşanmaz oldu. Bir yandan ülkeyi Amerika'ya satarlarken üs anlaşmalarıyla, bir yandan da halkın sofrasındaki son lokmayı da almak işin zam üstüne zam yapıyorlar. Tabii bu ülkenin satılmasına, zamlara karşı çıkanlara da zulüm ve işkence ederek susturmaya çalışıyorlar. Gazeteleriyle, radyosuyla, televizyonuyla ülkenin bağımsızlığını ve sömürüsüz bir yaşam isteyen bizleri vatan haini, anarşist ilan ediyorlar. Acaba ülkeyi Amerika'ya satanlar mı, yoksa 'Amerika ülkemizden defol' diyen bizler mi vatan hainiyiz. Herşey o kadar açık oynanıyor ki, görmemek için kör olmak gerekir. Bütün bunları görüyoruz ve yaşıyoruz işte, bundan dolayı da karşı çıkıyor, milyonlarca işçinin, köylünün emeğinin ürününün bir avuç parababasının ceplerine ucuz gitmemesi ve ülkemizin bağımsız, özgür bir ülke olması için mücadele ediyoruz.
Ama hala annelerimiz, babalarımız, kendilerinin de gördüğü bu haksızlığa ve zûlme karşı mücadele etmekten bizi çekmeye çalışıyorlar. Oysa haklı ve güzel olanı, bu mücadeleyi desteklemek ve başarıya ulaştırnıaktır... Bizler böyle susar ve haklı mücadelemize sahip çıkmazsak bu düzen daha uzun sürer ve bizler de gelecek nesillere bu kokuşmuş zam zulüm işkence düzenini bırakırız.

Evet anneciğim, bu düzen böyle gittiği sürece biz mücadelemize devam edeceğiz. Onun için bu mücadelenin ilerisi gerisi ve karışıp karışılmaması gibi bir durum yoktur. Bu haksızlıkları görenler her zaınan haksızlığa karşı çıkmada en önde olmaya çalışmalıdır. Bugün burada bizleri destekleyen binlerce anne, nine, kardeş varken, sizin bize 'aman siz karışmayın' demeniz hiç de iyi birşey değildir. Canım kardeşim, sen neler yapıyorsun? Köyde işler iyice kızışmıştır. Ama sorunun AP-CHP sorunu olmadığını kavratmak gerekir. Yani sorunun bu düzen olduğunu; sorunun Amerikan emperyalizmi olduğunu ve bu zamlardan kurtulmanın yolunun bu düzenden kurtulmak olduğunu kavratmak gerekir. Satırlarıma son verirken Annemin ve Babamın ellerinden saygıyla, kardeşimin gözlerinden sevgiyle öperim. Tüm akrabalara, soranlara çok çok selamlar Oğlunuz İbrahim"

İbrahim Levent, 21 Haziran 1984'de Ünye'nin Çiğdem Köyü'nde, Habil İrgül ve Necmettin Karagülle ile birlikte öldürüldü. Ana Gerilla Birliği'ne bağlı olan bu grup Çiğdem Köyü'ne 20 Haziran'ı 21 Haziran'a bağlayan gece geldiler. Ancak yürüyüşleri sırasında önceden geçtikleri bir köyden ihbarda bulunuldu. Sabahın erken saatlerinde, Çiğdem Köyü'nde bir Devrimci Yol taraftarının evinde otururlarken köy sarıldı. Helikopter seslerini duyduklarında durumu farkettiler. 'Teslim OL' çağrısına ateşle karşılık vererek evden fırladılar. İbrahim Levent çatışmanın hemen başında vuruldu. Habil İrgül ve Necmettin Karagülle mevzi tutmayı başarıp uzun süre direndilerse de helikopterden A-4'lerle açılan ateş sonucu öldürüldüler.